Afgelopen week vielen er drie enveloppen op de mat, alle drie van de Belastingdienst. Ik hoor u al denken: ‘Oei Nyn, you’re in trouble’. Dat dacht Nyn zelf ook. Drie enveloppen, drie keer terugbetalen, rekent u maar uit. Met trillende vingers trok ik de eerste envelop open, daarna de tweede en tot slot nummer drie. En wat schetste mijn verbazing: het ging drie keer over precies hetzelfde onderwerp. Leuker kunnen we het niet maken, wel spannender.
Natuurlijk was ik al lang blij dat alle drie de brieven slechts tot doel hadden mij m’n teveel ontvangen zorgtoeslag terug te laten betalen, maar zegt u nou zelf: drie brieven is toch iets te veel van ‘t goede? De eerste brief vertelde me dat ik te veel zorgtoeslag had ontvangen. Keurig met zo’n gele betaalstrook onderaan. In brief twee stond uitgebreid beschreven dat ik dit bedrag best in meerdere termijnen mocht terugbetalen. En tot slot in brief drie werd nogmaals zwart op wit gezet hoe dit bedrag nou precies was berekend.
Met die drie brieven op mijn schoot begon zich in mijn hoofd spontaan een reconstructie af te spelen van hoe het op zo'n Belastingkantoor werkt. In hokje één zit de dame met de rekenmachine, die voor iedereen nauwkeurig uitrekent hoeveel er terugbetaald moet worden. Beetje optellen, wat aftrekken en hatsjikidee: een bedrag voor mevrouw Van der Zee. Uiteraard zet ze dit netjes op papier, envelopje erom en op de bus.
Ondertussen is haar buurvrouw druk met alle afbetalingen. Dat kan in één keer, maar mag ook gerust in termijnen. ‘Mevrouw Van der Zee moet terugbetalen’, hoort ze uit het kantoortje links. ‘Prima, stuur ik d’r effe een briefje met uitleg hoe ze dat kan doen.’ Jawel, papiertje in de printer, Controll P en daar komt brief nummer twee. ‘Ze zal vast wel weer niet snappen waarom ze mot betale’, roept een gesnorde heer in hokje drie. ‘Zal ik d’r anders meteen maar een briefie sture met een kort overziggie hoe ’t nou precies werkt?’
Hoepvloep: drie brieven op de mat. Niet alleen zorgt dat bij de ontvangers voor een verhoogde hartslag, maar rekent u eens met mij uit hoeveel postzegels en bomen we wel niet kunnen besparen door hier één brief van te maken. Gewoon, één heldere tekst met het bedrag, hoe dat tot stand is gekomen en op welke manier er terugbetaald kan worden. Daarvoor moet uiteraard een goede tekstschrijver in huis worden gehaald. En laat ik er nou toevallig nog eentje kennen…
