Zaterdag organiseren we in Oudega een wandeltocht. Al weken zijn we er druk mee. Ik droom er zelfs 's nachts van. Dat er mensen met botbreuken zijn, die ons aanklagen wegens te lange grassprieten waarover ze zijn gestruikeld. Want je kunt tegenwoordig werkelijk álles claimen.
Met stijgende verbazing las ik twee weken terug het artikel in de LC over de Fietselfstedentocht. Die organisatie heeft twee advocaten in de arm genomen om alle schadeclaims van deelnemers af te handelen. Als voorbeeld noemde voorzitter Stephan Rekker een fietser die onderuit was gegaan over een putdeksel. Het deksel zou 1,5 cm uitsteken boven het asfalt en dus diende de pechvogel een schadeclaim in.
Die claimcultuur is overgewaaid uit Amerika. Daar worden al jaren organisaties, bedrijven en overheden aangeklaagd voor de gekste dingen. De meest beruchte smartenclaim is toch wel die van Stella Liebeck. Zij bestelde koffie bij de McDonalds en liet de beker vervolgens zelf over haar benen vallen. Maar ook al was het eigen schuld, toch werd er maar liefst 2,9 miljoen dollar geëist van de fastfoodketen.
En ook hier in Nederland hebben we een aantal opmerkelijke claims. Neem de dame uit het Brabantse Heusden, waar in 2005 de Postcode Kanjer viel. In één klap waren diverse bewoners uit haar straat miljonair. Behalve de dame in kwestie, die geen loten had gekocht. En dus simpelweg ook niet kón winnen. De Kanjer had haar desondanks psychische schade toegebracht, vond ze. Vanwege het niet winnen van de loterij. Gekke vrouw.
En het zijn niet alleen vrouwen he? Neem de man die in 2013 meedeed aan het tv-programma Miljoenenjacht. Terwijl hij op ramkoers lag voor de hoofdprijs van 5 miljoen drukte hij plots op de stopknop. Einde wedstrijd. Gewonnen: 125.000 euro. Ook een mooi bedrag, zou je denken. Maar hij drukte per ongeluk, benadrukte de ongelukkige ‘winnaar’. De notaris van de show was onverbiddelijk: gedrukt is gedrukt. U raadt ’t al. Er werd een claim ingediend bij de rechter.
Maar mensen, kunnen we niet gewoon accepteren dat shit nou eenmaal happens? Soms heb je stomme pech. Pech is per definitie trouwens stom en bovendien iets dat je overkomt zonder dat je het zelf wilt. Het is dan ook een kwestie van vallen en weer opstaan. Even flink balen en weer vooruit kijken. Investeren in de toekomst in plaats van geld eisen voor het verleden.
Als organisatie van de wandeltocht rest ons niets anders dan hopen dat onze wandelaars hun voeten bij een putdeksel net even anderhalve centimeter hoger optillen. Want voor ons staat er geen legertje aan juristen klaar. Dus voor iedereen die zaterdag meedoet: toi, toi, toi. Of zoals ze in Hollywood zeggen: Break a leg.
