Afgelopen week viel er een brief van het CJIB bij me op de mat. Nou krijg ik niet zo vaak post van het Central Justitieel Incassobureau, maar ik wist meteen dat het mis was. Kutjecola dacht ik, hebben ze me toch geflitst in Leeuwarden. Maar wat bleek: ik was geflitst in Groningen, op 6 april om half zeven ’s avonds. En dat is raar, want ik rijd daar nooit.
Misschien is het wel een spookfactuur, was dan ook mijn eerste gedachte. Ik krijg de afgelopen maanden bijna iedere dag wel een spookfactuur via de mail van KPN en een afzender met de naam Intrum Justitia. Allemaal nep, maar het ziet er verrekte echt uit. Maar deze brief was de real deal ontdekte ik toen ik inlogde op de site van het CJIB. Dus aan de slag om te bewijzen dat ik het niet geweest was.
Ongemerkt was ik inmiddels getransformeerd in een Bram Moszkowicz. ‘Waar was u op 6 april om half zeven?’, hoorde ik Bram vragen. Kijkje in de agenda, die een volledig blanco dag toonde. Er stond alleen een afspraak dat ik om zeven uur ’s avonds zou gaan hardlopen met mijn schoonzus. Kijkje in de Whats app. Ja, ook daar werd onze hardloopafspraak genoemd. Bingo! ‘Rustig dametje”, hoorde ik Bram echter concluderen. ‘Technisch gezien heeft u een alibi, maar die is flinterdun.’
Er zat maar één ding op. De foto opvragen om te checken of het inderdaad mijn schrijfwagentje was. Het opvragen van een foto kan eenvoudig en snel via de website van het CJIB. Maar laat die van mij nou net niet opvraagbaar zijn.
Dus vol adrenaline belde ik met de politie. Mentaal was ik er helemaal klaar voor. Afspraak in de agenda, het bericht in de whats app: genoeg bewijsmateriaal om die Groningers ervan te overtuigen dat ik zo onschuldig was als een lammetje in de voorjaarszon. Na het oplezen van mijn zaaknummer werd ik doorverbonden met het betreffende politiebureau.
‘Wat kan ik voor u doen?’, hoorde ik een relaxte politiedame vragen. Ik uitleggen dat ik een boete had gekregen, terwijl ik er 99 procent zeker van was dat ik dit niet had gedaan. ‘Ik ga eens even voor u kijken’, zei ze. ‘Hmmm. U heeft gelijk, het nummerbord is niet goed te lezen. We trekken de zaak tegen u in.’ Huh? Zo snel al? Ook de Bram Moskowicz in me was even flabbergasted.
Afgelopen vrijdag lag er een brief van de politie op de mat. ‘Geachte kentekenhouder, hierbij bericht ik u dat het CJIB de betreffende beschikking heeft vernietigd.’ En daaronder: ‘Ik bied u mijn verontschuldiging aan voor het veroorzaakte ongemak.’ Das toch netjes.
Dus, heeft u ook een brief van het CJIB op de mat en wilt u een zaakje aanspannen? U weet mij nu te vinden. Nynke van der Zee, de Schrijvende Rechter. I rest my case.
