Tijdens de hittegolf zocht heel Nederland de afgelopen week verkoeling op het strand. Op populaire stranden als Bloemendaal aan Zee en Zandvoort was het vechten om een plekje. Burgemeesters probeerden de massale toeloop te controleren en zagen zich genoodzaakt om de stranden soms al voor twaalf uur 's middags te moeten sluiten. De oplossing? Het naaktstrand. Waar het daar normaal kalm is, kon je er nu over de blote konten lopen.
Nood breekt wet. Of in dit geval: warmte breekt schaamte. Naarmate het kwik steeds sneller en hoger steeg, lieten we alle gêne varen en zochten een beetje onwennig het naaktstrand op. Ik denk dat heel wat mensen deze ontbloting heerlijk vonden en ontdekten dat naaktzwemmen vele malen fijner is dan in een zwembroek of bikini. Wie het nog nooit heeft geprobeerd: ga eens met de billen bloot. Zeker weten dat je nooit meer anders wilt.
Ik heb thuis de afgelopen week bijna alleen maar in m'n nakie gelopen. In de achtertuin uiteraard, want o wee wanneer de buren me zouden zien. Niet dat dat mij zoveel interesseert, maar het mag niet. Van de wetgever niet. Op naakt zijn in het openbaar staat een boete. En ‘het openbaar’ is ook je eigen erf. Of beter gezegd: alle plekken waar een ander je mogelijk in je nakie kan zien.
Van naaktlopen weet ik dat het verboden is. En terecht trouwens. Niemand zit er op te wachten dat er plotseling iemand z’n geslachtsdelen in je gezicht duwt. Maar thuis in de tuin kun je dus ook een boete krijgen voor naaktlopen. En dat wist ik niet. Sterker nog: ik vind het onzin.
Het gaat overigens nog veel verder. Ook voor seks in het openbaar kun je op de bon worden geslingerd. Kies je met het warme weer voor een buitenbeurt in eigen tuin, dan mag dat alleen op plekken waar niemand je kan zien. Dat geldt overigens ook voor een binnenbeurt. Lonkt de keukentafel na het afwassen, dan moeten eerst de lamellen dicht. Want o wee wanneer de buurvrouw het ziet. Die heeft het recht de politie te bellen.
Zulke buren bestaan, is me verteld. Toen ik bij een vriend mijn onbegrip uitte over bovenstaande wet- en regelgeving, vertelde hij een verhaal over de zoon van een collega. Die lag 's middags op de bank en had het rijk een uurtje voor zichzelf. Je voelt 'm al aankomen: hij greep deze kans om eens goed de tijd voor zichzelf te nemen. De buurman zag dit heterdaadje en belde de politie.
Hoe het allemaal exact is gegaan, is niet bekend, maar lang verhaal kort werd de zoon getrakteerd op een boete en heeft hij sindsdien een vinkje achter z'n naam als dader van een strafbaar feit, namelijk als zedenklant. Weg toekomst in het onderwijs. Bizar. Te gek voor woorden, als je het mij vraagt. Voor zo'n buurman heb ik maar één passende titel. Wat ben jij een dikke rukker.
