Alles moet tegenwoordig groter. Want groter is beter. Kleine dorpsschooltjes sluiten, waardoor kinderen naar één grote brede school moeten, met een peuterspeelzaal, crèche, kinderopvang en consultatiebureau in één. In plaats van met vijf zitten ze plots met vijftig leerlingen in de groep. Maar of dat nou werkelijk beter is?
En zo gaat dat ook met bedrijven. Neem als voorbeeld mijn internetprovider UPC, die dit jaar fuseerde met Ziggo. Drie weken geleden belde Ziggo met een onweerstaanbaar aanbod. Sneller internet voor minder geld. Normaal wijs ik deze aanbiedingen resoluut af, maar dit keer dacht ik: weet je wat, ik probeer het eens. Sneller en goedkoper internet en geen overstapgedoe. Wat kan er misgaan? Toch?
Braaf stond er een week later een monteur op de stoep. Met lege handen, dat wel. Dus toen ik hem vroeg of ‘ie geen modem nodig had, keek hij me niet-begrijpend aan. ‘Die heeft u als het goed is zelf al ontvangen.’ Eerst maar een telefoontje naar Ziggo. Ach gut, vergeten. Wel een monteur geregeld, maar alle benodigde high tech spullen vergeten. ‘Nou mevrouw, geen paniek. We sturen het vandaag nog op.’
Vier dagen later had ik een nieuw modem in huis. Samen met de buurvrouw sloot ik de boel aan en wachtten we op een Wi-Fi signaal. Na een uur nog geen verbinding. Maar weer eens bellen. ‘Ja mevrouw, dat kan even duren. Ik zal uw nieuwe modem even een steuntje in de rug geven.’ En floep, zomaar contact. Prima, niets meer aan doen.
Maar de volgende dag was Wi-Fi weg. Dus opnieuw bellen. Ik kreeg een wat gehaaste jongeman aan de lijn. Waar ik precies zat met mijn laptop. Boven op kantoor. En waar mijn modem dan stond. Beneden in de woonkamer. Aha, mompelde hij. ‘Zit er ijzer in uw plafond verwerkt?’ Ik mag toch hopen van wel, lachte ik. Nou, dan hield dat de straling tegen. Lieve jongen, zei ik, zelfs al zit ik bovenop mijn modem, dan nog doet ‘ie niets. Hmmm. Ik hoorde zijn hersens kraken. ‘Tsja, dan is ‘ie stuk.’
Het zou dus allemaal beter worden bij Ziggo en UPC, maar de fusie heeft het tegenovergestelde resultaat. Chaos, slechte verbindingen en lange wachttijden. De conclusie is helder: groter is lang niet altijd beter. Gelooft u mij, over een paar jaar wordt alles weer kleiner. Komen de dorpsschooltjes terug, krijgen grote bedrijven weer lokale vestigingen om dichter bij de klant te zijn en wordt er honend gelachen om die ene staatssecretaris die alle regionale omroep op één hoopje veegde. Pannenkoek.
Over die staatssecretaris gesproken, ik heb trouwens een hooivork gevonden. Een kleintje, want kleintjes prikken nog wel zo venijnig.
