Met het begin van het voorjaar komt niet alleen de natuur weer tot leven, ook de gemeentewerkers schieten als paddenstoelen uit de grond. Bijna iedere dag zie je wel mannen van de gemeente die perkjes staan te schoffelen of met zo’n zware grasmaaier over de schouder zichzelf een weg door heuphoog gras banen. Maar veel vaker nog zie je ze met z’n allen staan praten, de handen kalm over de schoffel gevouwen. Kopje koffie erbij, lekker in de zon. Man, ik zou ook wel bij de gemeente willen werken, denk ik dan.
Precies vanwege deze gedachte bedachten collega-tekstschrijver Davinckie en ik het project ‘Doe eens een dag wat anders’. Het idee is simpel: een dag meelopen met een heel ander beroep. Zo stonden we al eens in een blauwe overall in de melkput tussen grote hoge koeienkonten om te zien wat een boer doet. Van die warme koeienpoep spetterde op ons hoofd wanneer we weer eens te laat ontdekten dat er een koe moest toiletteren.
Een maand later waagden we ons aan het echte zware werk. Een dag meelopen met de gemeentewerkers van Leeuwarden. Nog voor zeven uur hesen wij ons in zo’n fluorescerende oranje overall. Nadat we al onze schoffels, bezems, scheppen en kruiwagens hadden verzameld, konden we op pad. Beetje schoffelen, de bladeren wat aanharken, de boel wat aanvegen en in de kruiwagen scheppen. Het klinkt als een relaxed baantje, maar na een halfuur voelde ik onder mijn handschoenen de eerste blaren al prikken.
Gelukkig kregen we om half tien een kop koffie. Blij dat mijn zachte kantoorhandjes even rust hadden, leunde ik op mijn bezem. En dat is dan precies het moment dat mensen je zien. De hele ochtend met het schoffelen geen kop gezien, maar wanneer je net even pauzeert, zijn ze er. ‘Druk, zie ik wel’, werd er honend geroepen. De gemeentemannen waren wel wat gewend. ‘Joooo’, riepen ze kalm terug.
Het is al weer even geleden dat we stonden te schoffelen, maar het verhaal kreeg afgelopen week wel een heel verrassend staartje, toen ik van collega Davinckie een mailtje ontving. Zij was benaderd door de redacteur van een educatieve uitgeverij, die een boek maakt over het onderhoud van openbare ruimtes. Daarvoor zochten ze nog een mooie foto van een gemeentewerker. En laat die foto van onze ‘Doe eens wat anders’-dag zijn uitgekozen.
Dus binnenkort staat Davinckie als ‘schoolvoorbeeld’ van een echte gemeentewerker in dit lesboek. Een keurige dame met kantoorhandjes die relaxed op een bezem hangt. Nou, als de jeugd nou geen gemeentewerker wil worden, weet ik het ook niet meer.
