“Hé, psssstt…” Naast het beeldscherm op het bureau tegenover me zie ik het hoofd van een collega tevoorschijn komen. “Nog even over het afscheid van Sanne”, fluistert ze. “We halen wat verschillende kleine cadeautjes. We dachten zelf aan een boek, matcha, gingershot en kombucha. Wat vind jij?” Ik knipper twee keer met mijn ogen. Watte? Van het rijtje dat ze net opsomde, herkende ik alleen het woord ‘boek’. Maar ik wil me uiteraard niet laten kennen. “Goed plan”, fluister ik terug. Geen flauw idee wat Sanne straks gaat uitpakken.
Matcha, gingershot en kombucha. Thuis heb ik het opgezocht: het is gewoon thee, een fruitdrankje en nog een keer thee. Maar dan ultiem gefermenteerd, rijk aan antioxidanten, vitamines en mineralen en gemaakt via een unieke bacterie- en gistcultuur. Allemaal met maar één doel, namelijk je immuunsysteem versterken en je lichaam reinigen. Kort samengevat: hipster food uit Amsterdam. Een traktatie waar ik ook al eens mijn tanden in mocht zetten.
Twee jaar geleden volgde ik een schrijftraining in Amsterdam Zuid. Tussen de middag werden we getrakteerd op een lekkere lunch in een prachtige brasserie een stukje verderop. Ik weet nog precies die allereerste les, waarop we iets van de menukaart mochten kiezen. In razend tempo werden de keuzes voorgelezen.
Vegan quinoa salade, confit de canard, tataki van runderbavette, eton mess, topinamboersoep, venison steak, poulet noir, gnocchi, bisque de crevettes, couscoussalade met ras el hanout. En zo ging het maar door. Waar alle deelnemers inmiddels watertandend aan tafel zaten, werd mijn mond alleen maar droger. Van alles wat er van de menukaart voorgelezen was, had ik namelijk geen enkel gerecht herkend. Geen broodje gezond, oma’s groentesoep of vettige hamburger speciaal.
Het toeval wilde dat er twee rasechte ‘foodies’ aan de training deelnamen; twee dames die van eten hun werk hadden gemaakt. Vol passie vertelden ze over restaurantjes in de buurt, waar ze urenlang hadden getafeld. Kortom: ware fijnproevers. Ik besloot in stilte om dus maar te kiezen wat zij zouden kiezen. Toen mijn buurvrouw zonder twijfel de vegan quinoa salade bestelde, blufte ik op mijn beurt: “Ja, lekker! Doe mij die ook maar”.
Tijdens iedere cursusdag in Amsterdam heb ik me laten trakteren op een hipster gerecht waar ik nog nooit van had gehoord. Heel even had ik zowaar de smaak te pakken. Maar ik moet bekennen dat er inmiddels met lunchtijd weer twee oer-Hollandse bruine boterhammen in mijn broodtrommeltje op me liggen te wachten. Zonde voor mijn florerende darmflora, mijn ijzersterke immuunsysteem en mijn optimale antioxidantenhuishouding.
Ach, het is in ieder geval goed tegen stress. Tijdens de paniek rondom de blauwe bessen van Albert Heijn afgelopen maand heb ik me geen moment zorgen gemaakt.
