Afgelopen donderdag lagen er na een week met prachtig zomerweer 86 heerlijk ruikende hooibaaltjes op het land. Bij ons thuis is dat het startschot voor een vrolijk familiefeest. Sterke neven en stoere schoonzonen worden massaal opgetrommeld om mee te helpen de baaltjes op een snikhete zolder te hijsen. Na afloop worden de harde werkers getrakteerd op een welverdiend koud biertje en een schaal vol bitterballen.
Voor mij betekenen de eerste hooibalen traditiegetrouw het begin van de zomer. Die zoete geur van hooi dat ligt te broeien in de blikkerende zon. Waar je ook kijkt trekkers aan de horizon, die van 's morgens vroeg tot 's avonds laat maaien en schudden. En uiteraard zwetende mannen op platte wagens die met groot gemak de baaltjes drie meter hoog gooien.
Als kinderen stonden wij vroeger vol spanning in de tuin uit te kijken naar de balenpers. Wanneer de grote trekker van het loonbedrijf ons smalle landweggetje opreed, renden we naar het weiland waar mijn vader de laatste hooisprietjes bij elkaar harkte. 'Hij komt, hij komt’, schreeuwden we onze stemmen schor. De intocht van Sinterklaas was er niets bij.
En dan het hoogtepunt: het uitpoepen van de baaltjes door de pers. Als drie dappere eendenkuikens renden we achter de pers aan. Mijn broer voorop, ik als tweede en mijn zusje in de achterhoede. Ieder baaltje dat uit de pers rolde werd door ons geteld en ingewijd met een bokkesprong. Na dertig baaltjes waren we niet alleen de tel kwijt, maar ook dermate verhit dat we de aftocht moesten blazen.
Nadat het laatste baaltje door de pers was uitgepoept, nam de gehele familie zijn startpositie in. Mijn moeder als uiterst bekwaam chauffeur op de kleine blauwe Ford-trekker en de sterke heren op en naast de wagen om de baaltjes te tillen. De vanzelfsprekendheid waarmee ook de buurman zijn t-shirt uittrok om mee te helpen typeert wat hooi met ons doet. Hooi verbindt heel Friesland.
Over verbinding gesproken. Een dag nadat we de hooibaaltjes naar zolder hadden gebracht, begon vrijdag het EK voetbal in Frankrijk. Wat het mooiste voetbalevenement van het jaar moet worden, is nu al vaker in het nieuws geweest vanwege vechtpartijen tussen fans dan mooie doelpunten van spelers. Relschoppers slaan elkaar met liefde de hersens in. Het EK toont haarfijn aan dat verbinding hier in Europa ver te zoeken is.
Vandaar mijn voorstel. Voortaan moeten al die relschoppers voordat de wedstrijd begint eerst tienduizend hooibaaltjes sjouwen. Geen gezeur, gewoon met elkaar baaltjes jonassen. Na afloop staan er kratten bier en schalen bitterballen klaar. En dan met bezweet lijf het stadion in. Ik ben benieuwd wie er dan nog de energie heeft om elkaar een draai om de oren te geven. Verder dan een uitgeput ‘Hooi’ zullen ze niet komen.
