We hebben er even op moeten wachten, maar de lente is los! Zingende vogels die vrolijk een nieuwe dag inluiden, hazen die verliefd door het weiland hopsen en koeien die kalm de wei in sjokken ’s ochtends vroeg wanneer je de hond uitlaat. Vooral dat laatste geeft me altijd een echt lentegevoel. Koeien in de wei. Ik werd dan ook blij toen ik op de radio het volgende spotje hoorde.
"De melkkoeien staan weer buiten. Het perfecte moment om te gaan 'koekeloeren'." Ha, goed gevonden, dacht ik nog, dat woordgrapje. Ik verwachte een radiospotje van FrieslandCampina waarin heel Nederland wordt uitgenodigd voor de jaarlijkse koeiendans: het moment dat onze melkkoeien voor het eerst weer de wei in gaan na de winter. Maar het spotje ging net iets anders.
"Ja, 'koekeloeren', dat is het leed van melkkoeien signaleren", vertelde de radiostem. "Echt effe goed kijken welke het zwaar te verduren hebben. Al koekeloerend ontdek je bijvoorbeeld hoeveel melkkoeien ongezond dun zijn. Dunne koeien zijn vaker ziek en sneller kreupel. Leer nu koekeloeren op wakkerdier.nl."
Mijn vrolijke bui verkleurde van lentegroen naar galzwart. Met dit soort stigmatiserende spotjes zorgt Wakker Dier er keer op keer voor om boeren af te schilderen als dierenbeulen. Dat doen ze ook in de tv-commercial waarin ze laten zien dat onze Hollandse melk helemaal niet zo gezond is. Als kijker krijgen we beelden voorgeschoteld van kreupele, zieke koeien in een stoffige, donkere strontstal.
Wat Wakker Dier niet laat zien, zijn al die stallen waar koeien op een waterbed liggen. De stallen met volop frisse lucht en de mogelijkheid voor koeien om in en uit te wandelen. De stallen met een borstelmachine en een poeprobot die de vloer nog schoner poetst dan bij ons thuis. Kortom: Wakker Dier zet met een aantal slechte voorbeeldboeren een complete beroepsgroep weg als barbaren.
Stel dat we dit soort lastercampagnes bij alle beroepsgroepen gingen invoeren. Dan zou geen ouder z’n kind nog naar een zorgboerderij sturen na het nieuws over het angstregime bij een louche zorgboerderij in het Groningse dorpje Wedde. Maar kun je je voorstellen dat er een spotje op de radio komt waarin we mensen oproepen om vooral goed te koekeloeren naar de bewoners van zorgboerderijen, nu ze weer naar buiten mogen in de lente? Echt effe goed kijken welke het zwaar te verduren hebben.
En dan al onze verpleegkundigen. Na het nieuws over de verpleegkundige in het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen die betrokken zou zijn bij de dood van meerdere coronapatiënten, zou je toch nooit meer een voet in een ziekenhuis zetten. En toch zou heel Nederland op de achterste poten staan wanneer er een spotje zou komen waarin we patiënten oproepen om vooral de oren en ogen open te houden en in ieder ziekenhuis te speuren naar moorddadige verpleegkundigen. Echt effe goed kijken welke het meest gevaarlijk zijn.
In beide bovenstaande situaties zouden we zeggen: ‘Neeeee, dat kan niet! Dat is niet eerlijk voor de zorgboerderijen en verpleegkundigen die hun werk wél goed doen.’ Maar waarom geldt deze regel dan niet voor onze boeren? Waarom is deze beroepsgroep keer op keer het mikpunt van lastercampagnes die slechts gebaseerd zijn op de collega’s die er een potje van maken?
Ik ben er klaar mee. Wakker Dier, ga eens echt effe goed kijken bij al die boeren die wél liefde voor hun dieren hebben. Even koekeloeren zonder oogkleppen op of tunnelvisie. En maak daar eens een spotje van.
