Dit weekend waren we een dag naar de sauna. Zeker in de winter is het heerlijk om de warmte op te zoeken. Ik ben een ware koukleum en deze winterse temperaturen zijn dan ook niets voor mij. Ik doe er alles aan om het een beetje warm te houden. Nou ja, alles...
Toen we het voetenbadje instapten, zag ik een wat ouder stel zitten van een jaar of zeventig. Hij had een handdoek om z'n middel, zij zat pontificaal in de blote kont. En het kon me niet ontgaan dat deze dame op leeftijd nog nooit van harsen of waxen had gehoord. Begrijp me goed, dat is geen commentaar. Dat is enkel een conclusie.
Even later kwamen we in de sauna opnieuw een wat oudere dame tegen die de boel daar beneden lekker de boel liet. Goh, dacht ik, zou dat echt een generatiedingetje zijn? Dat wij als generatie X per se alles zo kort en glad mogelijk willen hebben, terwijl de generatie voor ons en daar weer voor het totaal niets kan schelen.
Ik heb er in de sauna een klein onderzoekje op los gelaten en de conclusie is dat mensen boven de vijftig - althans, zo schat ik ze ongeveer in - zich niet meer storen aan schaamhaar. En heel eerlijk: ik geef ze groot gelijk. Sterker nog: eigenlijk moeten wij dat ook doen. Dat gedoe met scheren iedere dag, stop er mee.
Want laat ons eerlijk zijn: zo'n schaamgebied als een meisje van vijftien maakt ons er heus niet jonger op. Het is eigenlijk een beetje beschamend, om met dertig plus nog te denken dat alles daaronder kaal moet zijn. En wat nog veel sneuer is: we zien er nu allemaal exact gelijk uit.
Journaliste Jantien de Boer heeft het over landschapspijn. Daarmee bedoelt ze dat het landschap tegenwoordig overal hetzelfde is. Het is een eenheidsworst geworden, met stukken weiland als een groen biljartlaken, zo perfect. Nou, dat is met ons schaamhaar eigenlijk net zo.
We maaien het er massaal af, waardoor er een net zo saai landschap overblijft. Geen verdwaalde rietpolletjes of een lief bosje hier en daar. Nee, het is een kale bedoening in ons persoonlijke plasdrasgebied.
Rood, bruin of blond; we hebben er eigenlijk geen idee meer van wat voor kleur ons schaamhaar heeft. Krulletjes of stijl; ik zou het bij mezelf nauwelijks meer weten. Zodra er weer van die jeukerige stoppels boven het maaiveld uitsteken, maai ik de boel er af. Maar waarom? Waarom zijn we niet trots op ons bosje schaamhaar?
Natuurlijk moet het niet een zak Javaanse Jongens zijn, die daar onder bij je navel omhoog kruipt. Maar gewoon een verzorgd bosje; dat moet toch kunnen? Het is per slot van rekening nog winter ook. Dus bij deze een oproep. Laten wij dames van generatie X met ons allen wat doen aan deze ‘landslipspijn’. Laat ons weer trots zijn op het natuurschoon daar beneden.
