Vorige week maandag kreeg ik na afloop van mijn blog over de Piemelparty een appje van mijn vader. "Hé Nyn, vroeger heb je al eens geroepen: 'Ik heb de vieste vader en moeder van de hele wereld!' Maar als ik jouw blog nu zo lees; hoe zit het dan met mijn eigen dochter?" Ik las het appje en zag mezelf ineens weer voor me als basisschool-rebel.
Ik denk dat ik een jaar of tien was toen ik ontdekte hoe het zat met de bloemetjes en de bijtjes. Ik kreeg uitleg van mijn moeder, die vertelde hoe dat precies werkt wanneer er een baby wordt gemaakt. Hoe het gesprek exact verliep, weet ik niet meer, maar ik schijn vol afgrijzen naar mijn moeder te hebben gekeken.
"Dus jullie hebben het drie keer gedaan?", gruwelde ik op basis van de grootte van ons gezin. Mijn moeder knikte. En toen kwam ‘t. "Maar we doen het ook wel vaker, hoor. Gewoon, omdat we het lekker vinden." Mijn reactie sprak boekdelen. Het verhaal gaat dat ik vol walging heb geroepen: "Gadver! Ik heb de vieste vader en moeder van de hele wereld!"
En nu ben ik zelf degene die over de bloemetjes en de bijtjes vertelt thuis. Want ook bij ons zijn er twee paar kinderoortjes die maar wat graag willen weten hoe het werkt. Aan de ontbijttafel hebben we het over stijve piemeltjes. En 's avonds in bed trekt de oudste rigoureus de dekens omhoog, steekt haar kop onder het dekbed en roept naar beneden dat ze later nooit maar dan ook nooit ongesteld wil worden. Prachtig.
De meeste vragen zijn tot nog toe onschuldig. Maar wat me wel opvalt, is dat de kids al veel meer weten dan ik destijds. Ze zien en horen van alles over seks, vooral via vloggers en muziek. De oudste had onlangs een liedje van Merol op: Lekker met de meiden. Maar toen ik iets verder scrolde, kwam ik ook minder onschuldige nummers van Merol tegen, met titels waarvan zelfs mijn oortjes gingen gloeien. Haar grootste hit op dit moment: 'Hou je bek en bef me'. Okeuh.
De jongste is helemaal gek van de nummers van de Dikke Lul Band. De naam zegt het al: ook dit zijn niet de meest verantwoorde teksten. Tuurlijk: we roepen wel dat ze dit soort muziek niet mogen luisteren, maar een uurtje later zitten ze met de koptelefoon op en hebben we geen idee wat ze wel en niet aanklikken.
Misschien moet je als ouders tegenwoordig ook iets losser durven zijn. Wat veel belangrijker is volgens mij, is dat de kids bij ons durven aan te kloppen met vragen. Wanneer ze iets zien of horen waarvan ze denken: huh, hoe zit dat, dan hoop ik dat ze het ons vragen.
Het is niet altijd even gemakkelijk, maar wij proberen thuis zo open mogelijk over seks te praten. Af en toe houd ik het niet droog wanneer de kids hun zienswijze geven op bepaalde kwesties. Met tranen in m'n ogen geef ik zo serieus mogelijk antwoord.
Ondanks het vertekende beeld in de media over seks, ben ik blij dat er tegenwoordig meer en opener over gesproken mag worden. Zo kunnen onze kids straks zelf kiezen wat ze wel en niet willen wanneer ze ouder zijn. Tot nog toe blijft het gelukkig bij een zoen. Maar ook dat is nieuwsgierig genoeg voor vragen.
Gister nog stond de oudste voor ons in haar pyjama. Ze keek me aan en vroeg heel serieus: "Maar heeft Nynke dan wel eens iemand anders gezoend dan mem?" Ik knikte. "Hmmm", zei ze en fronste haar wenkbrauwen. "Dus toch!"
