Begin mei was er het nieuwsbericht dat ZZP’ers het meest gelukkig zijn met hun werk. Dat bleek uit de Job Happiness Index. Vaste werknemers en freelancers werden gevraagd om hun werk een cijfer te geven. ZZP’ers bleken verreweg de hoogste cijfers uit de te delen.
Ook ik ben freelancer en ben blij met mijn werk. Een dikke negen zou ik mijn ZZP’er-bestaan willen geven. Maar nou komt het. U haalt dat cijfer de laatste tijd flink naar beneden met uw strenge wetten en regels. Sterker nog: afgelopen week zakte mijn dikke negen af naar een zielig zesje.
Afgelopen week kregen wij namelijk uitleg over onze toekomst als freelancer bij de regionale omroep. Met uw plannen voor een nieuwe wet voor freelancers wordt het onmogelijk voor ZZP’ers om hier te blijven werken. Maar laten we bij het begin beginnen.
Sinds 2005 werken bijna alle ZZP’ers met de VAR. Met dit document wist zowel freelancer als werkgever waar hij aan toe was. Maar naarmate steeds meer mensen als ZZP’ers aan de slag gingen, kneep de Belastingdienst ‘m een beetje. Want als freelancers dragen wij geen sociale premies af, wat betekent dat de staat veel geld misloopt.
En toen kwam u met een plan voor een nieuwe regeling. De Wet Deregulering Beoordeling Arbeidsrelaties. Doel is om de zogenoemde schijnzelfstandigheid tegen te gaan. Steeds meer werknemers worden ontslagen, maar kunnen vervolgens als ZZP’er bij dezelfde baas aan de slag. Zonder pensioenopbouw, arbeidsongeschiktheidsverzekering en voor een lager loon.
Ik ben het met u eens dat dit soort constructies aangepakt moeten worden. Maar het probleem met uw nieuwe wet is dat het voor ons als zelfgekozen ZZP’ers onmogelijk wordt om ons werk nog te doen. U stelt namelijk drie volslagen absurde criteria om die schijnzelfstandigheid tegen te gaan.
Er is volgens u sprake van schijnzelfstandigheid wanneer wij: a. loon ontvangen, b. ons werk ‘persoonlijk’ uitvoeren en c. als er sprake is van een ‘gezagsrelatie’. Drie regels waar geen enkele freelancer onderuit kan. Loon voor werken is de basis van alles. Dat ik mijn werk persoonlijk uitvoer en niet mijn moeder stuur lijkt me logisch. En dat ik een klus doe in opdracht voor een klant is nog nooit anders geweest.
Om aan uw criteria te voldoen moet ik voortaan niet meer luisteren naar wat de klant wil, mijn buurman sturen wanneer ik zelf even geen zin heb of me laten betalen in VVV-bonnen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Dus aan u de vraag: hoe moet het nou verder?
Lieve staatssecretaris Wiebes, ik wil van mijn zielige zesje weer een trotse negen maken. Dat is een kwestie van gewoon het cijfer omdraaien. En dat is dan ook exact mijn verzoek aan u: draai de boel zo snel mogelijk weer om. Alsjeblieft. Dankjewel.
