Al doende leert men. Van een meisje dat nog geen pit in een lamp kon draaien, ben ik in een maand tijd geüpdatet tot een bouwvakker die met een staalborstel een roetmuur schoon schrobt. Een loodgieter die moeiteloos een leidinkje omlegt. En een stukadoor die in een handomdraai een gipswandje timmert. Ik ben handiger dan ik ooit voor mogelijk had kunnen houden.
Even terug naar het begin. Op de laatste dag van de zomervakantie kochten we een huis, waar nog het één en ander in verspijkerd moest worden. Donkerbruine schrootjes op de muren, donkerbruine tegels op de vloer en donkerbruine kastjes in de keuken. Met andere woorden: het interieur was ietwat gedateerd, zoals Funda het zo mooi omschreef.
Op papier leek de verbouwing een makkie. In de praktijk bleek het toch net iets meer werk dan gedacht. Wie wel eens heeft geklust in een oud huis, weet hoe dat gaat. Je begint ergens enthousiast te beuken en voordat je het weet, heb je de hele boel op z'n kop. Ons huis is op dit moment een bouwput. Voor in de woonkamer hebben we de houten vloer eruit gehaald en tijgeren we nu door het zand. De keuken is al net zo'n zandbak, met nog een paar plankjes aan de muur waar vorige week de kastjes hingen.
En in de hal stinkt het naar muizenkeutels, die me tegemoet kwamen toen ik het plafond eruit trok. Een regen van muizenkeutels, die hun weg razendsnel in mijn kleren vonden. En niet alleen keuteltjes. Toen ik mijn shirt uit deed nadat ik al het isolatiemateriaal naar beneden had getrokken, kwam ik ook nog twee muizenlijkjes tegen. Ingedroogde karkasjes met zo'n hard staartje.
Twee dode muizen die in mijn bescheiden decolleté waren gevallen. Ik kan best veel hebben, maar dit ging zelfs mij iets te ver. Dus ik heb geschreeuwd als een viswijf. Van de schrik bekomen, heb ik de muisjes een plechtige laatste eer bewezen en gedeponeerd in een zak met bouwafval.
Over bouwafval gesproken: we hebben nog een bijzondere verzameling bij elkaar gespaard. Lege wijnflessen uit de tuin. De vorige eigenaar had de bijzondere gewoonte om lege wijnflessen op de kop in de grond te zetten, als versiering rondom bomen en struikjes. Aangezien wij een bos hebben gekocht, vinden we er nu honderden terug in de tuin. Al zo'n tien kruiwagens vol flessen hebben we afgevoerd naar de glascontainer.
Muizenlijkjes, legen wijnflessen: in dit huis komen we van alles tegen. En net toen we dachten dat we alles wel zo'n beetje hadden gehad, vertelde de dochter van de vorige eigenaar dat er achter in de tuin een kleine begraafplaats voor dieren is. Honden, katten, cavia's: vrijwel ieder huisdier in de familie dat z'n laatste adem uitblies, werd onder de zonden geschoffeld in onze tuin. Ach, ik ben al lang blij dat ik die niet in mijn bh heb teruggevonden.
