Vandaag is het oudejaarsdag. Met stip de dag waar ik van het hele jaar het meest een hekel aan heb. Waar iedereen al weken uitkijkt naar die allerlaatste dag van het jaar, zou ik 'm het liefst overslaan. Kennelijk ben ik de enige, want wanneer ik dit hardop verkondig, gaapt iedereen me aan alsof ik niet deug.
Zeg nou zelf: het is de laatste dag van het jaar vrijwel altijd schijtweer. Mistig, regenachtig, koud. Ik kan me zo geen oudejaarsdag herinneren dat we een strakblauwe lucht hadden met zo'n lekker winterzonnetje. Dus moet je je warm aankleden én er toch nog een beetje leuk uit weten te zien. Zeker 's avonds, want dan gaat er gezoend worden.
Dan al dat geknal. Terwijl ik dit typ, hoor ik hoe vreselijk bejaard ik nu klink. Maar toch. Ik heb een hekel aan vuurwerk. Zeker als het strijkers zijn, die pukkelige pubers achteloos voor je voeten gooien wanneer je langsloopt. Waarna jij je de pleuris schrikt wanneer dat kloteding afgaat.
Oliebollen bakken; ook zoiets. Laten we eerlijk zijn: een oliebol is eigenlijk gewoon een klomp vet die je kokend heet in je mond steekt. Dat zou vroeger een lijfstraf zijn geweest, nu is het een traditie. Ook het eigenhandig bakken van die dingen hoort bij die traditie. Gevolg is dat je de gehele dag naar snackbar stinkt, hoe vaak je je ook doucht.
Wanneer het carbid schieten en oliebol eten dan eindelijk klaar zijn, begint het grote aftellen tot het twaalf uur is. Met de hele familie knus op de bank. En maar wachten en maar wachten. Ik kon er als puber al niet tegen; dat dit zo ontzettend lang moest duren. Om tien uur was ik er al klaar mee, maar pas na twaalven begon het feest. Pas dan mocht ik op m'n fietsje naar de kroeg.
Over de kroeg gesproken. Tegenwoordig is oudejaarsdag niet compleet zonder Happy Hour rond een uurtje of vijf 's middags. Nog voor twaalven kun je je lam zuipen voor weinig geld. Leuk, maar vergeet niet dat je rond negen uur al de bijbehorende kater hebt. Ik heb twaalf uur al een paar keer niet gered vanwege een geslaagd Happy Hour.
En dan komt het. Twaalf uur, vuurpijlen schieten de lucht in. Tijd om... jawel: met iedereen te zoenen. Wie dat ooit heeft bedacht. Dat je iedere willekeurige persoon moet zoenen. Persoonlijk vind ik dit nog wel het alleraller slechtste moment van oudejaarsdag. Of eigenlijk nieuwjaarsdag, theoretisch gezien.
Ik kan me voorstellen dat je nou thuis hoofdschuddend deze blog leest en stiekem denkt: wat een oud wijf. Snap ik. Maar zo voel ik het nou eenmaal. En iedere keer wanneer ik dit vertel, krijg ik een blik van onbegrip. Oudejaarsdag is immers leuk. Gezellig. Lekker knus. Ja ja, ik weet het, maar zo voel ik het niet.
We hebben nu de discussie over het afschaffen van de zomer- of wintertijd. Als het aan mij ligt schaffen we ook oudejaarsdag af. Geen oliebollen, vuurwerk of gelebber midden in de nacht. Dat we gewoon - hopseflops - 2019 zijn. Laat mij dan maar een oliebol zijn, maar dat zou pas echt een gelukkig nieuwjaar zijn.
