Participatiesamenleving. Vier jaar nadat koning Willem Alexander het woord voor het eerst gebruikte in zijn troonrede is er nog maar bar weinig van te merken. Werkgevers hebben simpelweg geen ruimte om werknemers de tijd te geven voor mantelzorg. En nu ouderen steeds langer thuis moeten blijven wonen, ontstaan er grote problemen.
Er zijn bikkels die besluiten hun vader of moeder zelf in huis te nemen. Of beter nog: in een kangoeroewoning. Zelfstandig, maar toch dichtbij. Een inbreuk op hun eigen privacy, maar de beste manier om je ouders een welverdiende, goedverzorgde oude dag te bezorgen.
Ze kloppen met dit plan aan bij de gemeente om een bouwvergunning. Maar in plaats van complimenten krijgen ze een wetboek met regeltjes naar hun hoofd geslingerd. Er mogen namelijk absoluut geen 'stedenbouwkundig onwenselijke situaties' ontstaan. Het ontaardt in een juridische touwtrekwedstrijd. Waar je in die tussentijd met je ouders naartoe moet? Maar even in de garage opbergen?
Wie uiteindelijk aan het langste eind trekt en toch z'n ouders in huis neemt, krijgt vervolgens te maken met de sterke arm uit Den Haag. Want nu pa en ma geen gas en elektra meer hoeven te betalen, kunnen ze best wat gekort worden op hun AOW, vindt het kabinet. Bam, 300 euro minder. Daarmee krijgen ze nog net de helft van het minimumloon. En zo betaal je als mantelzorger dus de absolute hoofdprijs voor naastenliefde.
Gelukkig kregen ze daar in Den Haag net op tijd een zeldzaam helder moment. Afgelopen week meldde Jeroen Dijsselbloem zichtbaar trots voor de camera’s dat deze zogenoemde Mantelzorgboete definitief van de baan is.
Zo aan het einde van zijn kabinetsperiode wilde hij ‘de zaken netjes achterlaten’. Eeeh, hallo? Netjes achterlaten? Beste Jeroen: wie kwam er met dit plan op de proppen? Jij zelf toch zeker? Jij was Minister van Financiën toen dit volstrekt domme wetsidee ter sprake kwam.
Ook staatssecretaris Jetta Klijnsma was opgelucht dat het plan niet doorgaat. Jetta, ook jíj zat aan de tekentafel van dit plan. Jullie zijn samen net van die grote pestkoppen die een kleintje jarenlang treiteren en dan op de laatste schooldag in groep 8 zeggen: 'Sorry, dat was niet zo aardig van ons, hè? Zand erover?'
Nee. Zo werkt dat niet. Wie A zegt moet ook B zeggen. En wie participatiesamenleving roept, moet zijn belofte nakomen en ons de kans geven om dat voor elkaar te krijgen. Want wanneer er én geen tijd én geen geld is, kunnen we pake beter meteen naast de vouwwagen parkeren.
