Ik krijg net een appje van mijn collega Davinckie. Op het app-fotootje een groot helderblauw KLM-vliegtuig. Vandaag vliegt Vinckie naar Canada. Dat plan werd een paar weken geleden bedacht, geboekt en hoeps, daar gaat ze. ‘Dit kwam ineens op mijn pad en… dan moet je maar gaan, dacht ik zo’, schrijft ze in haar eigen blogje. Een wereld van verschil met mijn onlangs geboekte vakantie.
Drie dagen naar Wapse. Of eigenlijk twee-en-een-half, want we mochten pas woensdagmiddag in de hotelkamer en vrijdag om tien uur ’s ochtends stond de schoonmaakdame al weer voor onze deur. Toch had die twee-en-een-halve dag durende vakantie in Wapse me ongeveer een maand gekost om in mijn agenda vrij te boeken. Geen klussen, interviews of afspraken, even helemaal niets. Uitwaaien in Wapse.
Waarom in Wapse, hoor ik u denken. Tsja, wie twee-en-een-halve dag vakantie heeft kan onmogelijk naar het buitenland, dat begrijpt u. Limburg, Noord-Brabant en Zeeland vallen reistijd-technisch gezien ook af. En dan kom je al Googlend op rust en ruimte al snel uit bij Wapse. Lief, leuk en dichtbij. Niets meer aan doen. Boeken die handel.
Terug naar Davinckie die plots op het idee komt om naar Canada te gaan. Of nou ja, plots. Het idee ontstond al pratend met het acteursduo Klaasje Postma en Freark Smink, die in Canada gaan touren met hun stuk Jameimy. En in plaats van dan te denken: mee naar Canada, dat kan agenda-wise écht niet, denkt Vinckie: stoer, cool en best ver. Niets meer aan doen. Boeken die handel.
Grappig is dat. Dat we zo op elkaar lijken in veel dingen en tegelijkertijd zo enorm verschillen op andere punten. Terwijl ik nog bijkom van Drenthe, vliegt Davinckie vandaag dus over de Atlantische Oceaan. Of ik ook nog langs wilde komen wanneer ze in Toronto was, vroeg ze met een grote grijns voordat we een paar weken geleden afscheid namen. Hoofdschuddend bladerde ik door mijn agenda en zuchtte diep. ‘Ach jammer, dan zit ik net voor drie-twee-derde-dag in Stieltjeskanaal.’
