Vanavond hebben we ledenvergadering van Dorpsbelang Oudega. Het is na zeven jaar mijn allerlaatste vergadering, want ik stop. Nu ik in Drachten woon, mag ik officieel niet langer plaatsnemen in het bestuur van dorpsbelang Oudega. En dus moesten we op zoek naar een nieuwe secretaris. Wie zelf in een bestuur zit, weet hoe lastig dat is.
'Te druk.' 'Ik zit al in een ander bestuur.' 'Dat is niets voor mij.' Het is slechts een greep uit de antwoorden die je krijgt wanneer je op zoek gaat naar nieuwe bestuursleden. Nu moet ik toegeven dat we in Oudega redelijk snel een vervanger hadden gevonden, maar het kan soms worstelen zijn. Steeds minder mensen hebben iets met vrijwilligerswerk. We hebben het al druk genoeg met onze gewone baan, dus waarom zouden we dan in onze vrije tijd ook nog eens aan de slag gaan?
Dat antwoord is simpel. Omdat je iets voor een ander wilt betekenen. Omdat je het belangrijk vindt dat je dorp leefbaar blijft. Omdat je het leuk vindt om met eigen ideeën je woonplek nog mooier te maken. Ik noem maar een paar redenen. Of omdat het goed staat op je CV. Alhoewel vrijwilligerswerk daar nog steeds een ondergeschoven kindje is.
Afgelopen week hoorde ik het nieuws dat er een tweede CV komt, dat je kunt meenemen naar een sollicitatiegesprek. Yihaa, dacht ik, eindelijk een CV speciaal voor al je vrijwilligerswerk. Maar wat bleek; het was een papiertje waar op staat hoeveel subsidie je werkgever kan krijgen wanneer hij je een baan aanbiedt. Met andere woorden: het draait altijd weer om geld.
En dat is jammer. Want uiteindelijk stort alles in elkaar als de wereld alleen om geld draait. Dan zou er geen voetbalclub meer bestaan, met uitzondering van de betaalde clubs. Dan zouden alle dorpsbelangen wel opgeheven kunnen worden, net als alle besturen die tentfeesten, hardloopwedstrijden, tennistoernooien of avondvierdaagses organiseren. Dan blijft er weinig lol over voor het weekend.
Daarom moet het anders. Als het aan mij ligt, komt er in plaats van zo'n financieel CV een vrijwilliger CV, waar je al je vrijwilligerswerk op zet. Of je mantelzorgactiviteiten. Doe je niets, dan is je CV akelig leeg. Aan de werkgever dan de keuze hoe belangrijk hij het vindt dat jij als potentiële kandidaat wat voor de maatschappij doet of niet.
De invoer van zo'n vrijwilliger CV vraagt om een andere denkwijze. Niet langer denken in keiharde euro's, maar in wat levert het de maatschappij op? Ik ben bang dat zoiets nog wel even kan duren. Ik heb nog nooit in een vacature zien staan: 'Minimaal drie jaar vrijwilligerservaring vereist'. Of ‘Actief zijn als luizenmoeder is een pré’. Terwijl een sollicitant bij mij een flinke streep voor zou hebben, zou 'ie fanatiek korfbalcoach of voorleesvader zijn.
Ik hoor de critici al weer roepen: "Als er zo'n CV komt dan is het niet langer vrijwillig". Nou en? Willen we met elkaar in een participatiemaatschappij wonen, dan moet de slogan mischien net andersom. 'Niet omdat het kan, maar omdat het moet.'
