Afgelopen weekend was ik bij Welcome to the Village, het muziekfestival in de Groene Ster in Leeuwarden. Voor de allereerste keer, want evenals dit jaar vielen ook de voorgaande edities tegelijkertijd met het Veenhoop Festival. En laat dat nou mijn vaste date zijn iedere zomer.
Ik was 16 jaar toen ik voor het eerst voet zette op het campingterrein van het Veenhoop Festival. Op nette sneakers liepen we langs de boten die aan de waterkant lagen, stuk voor stuk versierd met grote bankstellen, nog grotere geluidsboxen en metershoge kratten bier. En daarboven zaten gezellige groepen mensen. Jong en oud. Want dat is het geheim van de Veenhoop: iedereen kan zich hier vermaken.
Is het bloedheet dan wordt er voor de jeugd een zeepbaan gemaakt. Maar ook aan onze ouderen wordt gedacht. Senioren die in zondagse kledij nietsvermoedend langs de boten fietsen, krijgen gratis een verkoelend emmertje water over zich heen. Heel wat permanentjes zijn er gesneuveld door zo’n onverwachts buitje. Maar met alle respect, want diezelfde oma’s krijgen van die stoere botenboys een handdoek aangeboden en uiteraard een biertje tegen de schrik.
Droog van het Veenhoop Festival komen is trouwens onmogelijk. In de tent wordt namelijk volop met bier gegooid. Vooral puberende stelletjes die in een hoekje van de tent stiekem speeksel uitwisselen, krijgen er flink van langs. Een tree koud bier maakt snel een einde aan alle romantiek.
Bent u wonderwel nog redelijk droog aan het einde van de avond, dan volgt de grootste uitdaging. Met een rubberboot de overtocht terug naar de andere kant van het water. Heel wat boten hebben de afgelopen decennia schipbreuk geleden tussen het campingterrein en restaurant Ie-Sicht. Maar het allermooiste van de Veenhoop is toch wel het touwtje springen.
Met oude aan elkaar geknoopte T-shirts wordt er op de eerste avond een lang springtouw gemaakt. Twee paar sterke mannen zwaaien het gevaarte nog geen meter van de grond in de rondte en dan aan de bezoekers de uitdaging er in te springen. Het liefst met twee biertjes in iedere hand, ongestrikte schoenen, slippers of op klompen uiteraard.
U hoort het: ik heb de Veenhoop een beetje gemist dit jaar. Welcome to the Village was prachtig, maar toch ontbrak die zure schrale bierlucht in de feesttent, het geluid van het springtouw op de houten tentvloer en die muffe bierscheten na drie dagen feest. U kunt het zich alleen voorstellen wanneer u er ooit zelf bent geweest. Maar ik weet één ding zeker: ik ga nooit meer vreemd. Volgend jaar gewoon weer naar de Veenhoop.
